دوستت دارم

         به اندازه ی تمام دلتنگی های غمگینی

         که بی تو در اعماق وجودم

         لانه کرده و به اندازه ی

         تمام لحظه های عاشقی که با بودنت در کنار خودم حس کردم

                          دوستت دارم

         چون تو بهترین بهانه برای بودن

         و لمس زندگی بودی

         و کاش در کنارم می ماندی

         تا دوست داشتن را

         در اندازه ای بی نهایت برایت معنا کنم

         اکنون اگر چه در کنارم نیستی

         اما به حجم تمام سکوتی که در قلبم جا گذاشته ای

                             دوستت دارم

        (به خودت نگیر)

نظرات 1 + ارسال نظر
امید چهارشنبه 13 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 12:15 ق.ظ

بابا دمت گرم با این شعرت واقا خوشم اومد من یه پسر ۱۷ساله ی عاشقم که عشقم از من دوره خیلی خوشم اومد از شعرت دوباره هم بنویس من از دزفول نظر می دم بازم می گم دمت گرم خیلی اقایی به مولا الان ساعت ۱۱:۱۰شبه که من اینارو نوشتم امروزم سه شنبس سال ۱۳۸۴ ماه مهر ۱۲ فکر کنم خوب زیادی حرف نزنم امیلکیم برامون بزن اگه دوست داشتی بای.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد